Το χωριό Χόρτο
Η χερσόνησος του Πηλίου στη Θεσσαλία, στην κεντρική Ελλάδα, βρίσκεται στη μέση της διαδρομής μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης και είναι μια από τις πιο όμορφες περιοχές της Ελλάδας. Συνδυάζει το μεγαλείο και τις δασωμένες πλαγιές του Πηλίου (1.610μ.) με μια εκπληκτική ακτογραμμή που τυλίγει το χέρι της γύρω από ένα μέρος του Αιγαίου Πελάγους για να περικλείσει τον Παγασητικό Κόλπο.
Το Χόρτο, επίσης γνωστό ως Χόρτον ή Χόρτος, είναι ένα μικρό γραφικό παραθαλάσσιο χωριό στις ακτές του Παγασητικού Κόλπου με πληθυσμό περίπου 150 κατοίκων. Φιλοξενεί το Ίδρυμα Αγγελίνης Χατζηνίκου από την ίδρυσή του το 1984 και αντλεί σημαντικό μέρος της υποστήριξής του από το ίδιο το χωριό και από την αραιοκατοικημένη ενδοχώρα του Νοτίου Πηλίου των περίπου 10.000 κατοίκων.
Ωστόσο, το Ίδρυμα πάντα κοιτούσε προς τα έξω, πολύ πέρα από το Πήλιο, και αντλεί τις επιρροές και την έμπνευσή του από πολύ πιο μακριά. Αυτή η ευρύτερη εθνική και διεθνής προοπτική θα παραμείνει κεντρικό χαρακτηριστικό του Ιδρύματος και τα επόμενα χρόνια.
Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι συναντήσεις και τα συνέδρια στο ήσυχο περιβάλλον του Χόρτου, μακριά από το θόρυβο και το άγχος της πόλης, επιτρέπουν την ευχάριστη και γόνιμη συγκέντρωση στα θέματα που συζητούνται.
Η περιοχή
Η πλούσια βλάστηση δένει με το γαλάζιο της γαλήνιας θάλασσας σε ένα αρμονικό σύνολο και παρέχει ένα ιδανικό περιβάλλον στο οποίο όλοι οι μουσόφιλοι, επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικοί, τουρίστες και κάτοικοι της περιοχής μπορούν να συναντηθούν σε φιλική ατμόσφαιρα και να ανταλλάξουν απόψεις και ιδέες που συνδέονται με την κοινή προσπάθεια για τη διατήρηση και την ανάπτυξη των βασικών αξιών του ανθρώπινου πολιτισμού. Ας μην ξεχνάμε ότι εδώ, στο όρος Πήλιο, σύμφωνα με τη μυθολογία, δίδαξε ο Κένταυρος Χείρωνας και ότι η εκπαίδευση άνθισε σε μια από τις πιο ελκυστικές και ουσιαστικές μορφές της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φυσική ομορφιά και η πολυτέλεια του τοπίου συμβάλλουν στη δημιουργία ενός κλίματος ευνοϊκού για τον καθορισμό και την ενίσχυση των σημαντικών αξιών της ζωής και για τη σαφέστερη συνειδητοποίηση της ανάγκης να επιστρέψουμε όλοι μας σε μια πραγματικά σπάνια και ανθρωπιστική πνευματικότητα.
